بهترین فیلمهای ورزشی تاریخ سینما
سینمای ما - سینمای ورزشی یکی از ژانرهای محبوب تاریخ سینماست و در این بین تعدادی از فیلمها از جمله «گاو خشمگین» مارتین اسکورسیزی به خاطر ارزشهای هنری در فهرست بهترین فیلمهای ورزشی تاریخ سینما جای دارند.
یکی از دلایل مهجور ماندن ژانر فیلمهای ورزشی در ایران را شاید بتوان دوری فیلمسازان و بازیگران صاحبنام از ورود به این عرصه دانست. اتفاقی در که در سینمای جهان عکس آن به وفور اتفاق میافتد و فیلمهای موفق ورزشی با حضور کارگردانان برجسته و ستارگان سرشناس تولید میشوند. نگاهی به چند فیلم موفق این عرصه موید این ادعاست:
● «گاو خشمگین» (۱۹۸۰). هر فهرست جدی از بهترین فیلمهای ورزشی تاریخ سینما با «گاو خشمگین»، حماسه سیاه و سفید مارتین اسکورسیزی آغاز میشود. داستان درباره جیک لاموتا، یک مشتزن میانوزن آشفته است که پارانویا، احساس ناامنی و خشم او را از پا درمی آورد. «در بارانداز» به اضافه «راکی» منهای هر چیز اضافه. نقطه اوج رابطه چند ساله اسکورسیزی، پل شریدر فیلمنامهنویس و رابرت دنیرو. دنیرو برای بازی در نقش لاموتا برنده اسکار شد.
● «هوسیرز» (۱۹۸۶). خیلیها این را بهترین فیلم بسکتبالی تاریخ سینما میدانند. فیلم بر مبنای داستان واقعی یک تیم کوچک دبیرستانی در ایالت ایندیانا ساخته شد که در دهه ۱۹۵۰ به مقام قهرمانی رسیدند. فیلمی با بازیهای زیبا، فیلمبرداری بسیار خوب و موسیقی دلنشین جری گلدسمیت. جین هکمن نقش مربی جدید تیم را بازی میکند و باربارا هرشی و دنیس هاپر دیگر بازیگران فیلم هستند.
● «راکی» (۱۹۷۶). راکبی بالبوا با بازی استالونه به نقش یک مشتزن درجه چندم و گمنام که به مقام قهرمانی میرسد ثابت میکند صرفا یکی ولگردان محله نیست. او قلب تماشاگران را به دست میآورد. فیلمنامه را خود استالونه نوشت و فیلم را جان جی. آویلدسن کارگردانی کرد.
«راکی» تنها با ۲/۱ میلیون دلار و در ۲۸ روز ساخته شد، اما ۲/۱۱۷ میلیون دلار فروخت، برنده سه جایزه اسکار از جمله اسکار بهترین فیلم شد و استالونه را که تا آن زمان بازیگری درجه چندم بود به اوج شهرت رساند. پنج دنباله بر فیلم ساخته شد: «راکی ۲» ( استالونه، ۱۹۷۹)، «راکی ۳» (استالونه، ۱۹۸۲)، «راکی ۴» (استالونه، ۱۹۸۵)، «راکی ۵» (آویلدسن، ۱۹۹۰) و این اواخر «راکی بالبوا» (استالونه، ۲۰۰۶).
● «ترانه برایان» (۱۹۷۱). فیلمی بسیار تاثیرگذار درباره زندگی برایان پیکولو (با بازی جیمز کان)، یک بازیکن فوتبال که با سرطان مبارزه میکند و دوستی او با گیل سیرز (بیلی دی ویلیامز) همتیمی خود در شیکاگو بیرز. فیلمی گریهآور که روابط بیننژادی را به بهترین شکل ترسیم میکند. این فیلم تلویزیونی به قدری موفق بود که بعدها در سینماها نیز نمایش داده شد.
● «میدان رویاها» (۱۹۸۹). کوین کاستنر نقش مردی کشاورز را بازی میکند که تحت تاثیر صدایی از غیب تصمیم میگیرد وسط مزرعه ذرت خود یک زمین بیسبال بسازد با این امید که یک قهرمان افسانهای بازگردد و بار دیگر بازی کند.
فیلم «میدان رویاها» را فیل آلدن رابینسن بر مبنای رمان «جو بی کفش» دبلیو. پی. کینسلا کارگردانی کرد و ایمی مدیگان، جیمز ارل جونز، ری لیوتا و برت لنکستر دیگر بازیگران فیلم هستند. فیلم نامزد سه جایزه اسکار شد و برای تماشاگران آمریکایی حکم نامهای عاشقانه به گذشته خود را داشت.
● «مرد سیندرلایی» (۲۰۰۵). روایت پرشور ران هوارد از جیمز براداک، مشتزنی در دوران رکورد اقتصادی که بر اثر فشارهای اقتصادی به رینگ باز میگردد و به پیروزی دست مییابد. نقش اصلی را راسل کرو بازی می کند و رنی زلوگر نقش همسر او را دارد. پل جیاماتی به نقش مدیر برنامههای براداک نامزد اسکار شد. فیلمی ۸۸ میلیون دلاری که فروش جهانی آن ۵/۱۰۸ میلیون دلار بود.
● «دانشجوی سال اول» (۱۹۲۵). اولین کمدی ورزشی بسیار خوب سینما. هارولد لوید نقش هارولد اسپیدی لمب، یک دانشجوی سال اول دست و پا چلفتی را بازی میکند که با پیوستن به تیم راگبی دانشگاه میکوشد محبوب شود. یکی از بهترین فیلمهای لوید که شوخیهای آن پس از حدود ۸۰ سال هنوز تازگی دارد.
● «بیلیاردباز» (۱۹۶۱). اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته والتر تویس. پل نیومن به نقش ادی فلسن بیلیاردباز جوان، اما ماهر که برای مسابقه سلطان این ورزش به نیویورک میآید، عالی است. یکی از بهترین فیلمهای آمریکا در دهه ۱۹۶۰ و روایتی از قدرت نابودگر طمع. سکانس اولین بازی ادی با جکی گلیسن عالی است. پایپر لوری و جرج سی. اسکات دیگر بازیگران این فیلم به کارگردانی رابرت راسن هستند.
● «ارابههای آتش» (۱۹۸۱). تحلیلی بسیار هوشمندانه از آنچه به یک قهرمانی وقتی پای پول در میان نیست، اهمیت میبخشد. فیلم به کارگردانی هیو هادسن بر مبنای داستان واقعی دو قهرمان انگلیسی ساخته شد که خود را برای حضور در مسابقات المپیک تابستانی سال ۱۹۲۴ آماده میکنند. «ارابههای آتش» نامزد هفت اسکار شد و چهار جایزه از جمله بهترین فیلم را برد. موسیقی ونجلیس فراموشناشدنی است.
● «وقتی سلاطین بودیم» (۱۹۹۶). روایتی مستند از مبارزه تاریخی سال ۱۹۷۴ محمد علی و جرج فورمن در زئیر که به "مبارزه قرن" معروف شد. فیلم، حاصل صدها ساعت تصاویر مستند از آن مسابقه بزرگ و گفتگوهای جدید است. ضربآهنگ و ریتم فیلم آن قدر فوقالعاده است که تماشاگر را یکسره جذب میکند و وقتی علی، مشتزن افسانهای در مرکز صحنه است، امکان ندارد بتوانید روی خود را برگردانید.
● «فرار به سوی پیروزی» (۱۹۸۱). فیلمی به کارگردانی جان هیوستن و به جرات مطرحترین فیلم فوتبالی تاریخ سینما. اسرای جنگی برگزاری مسابقه ای میان تیم زندانیها و تیم ارتش آلمان را بهترین فرصت برای فرار از زندان میبینند، اما در نهایت ترجیح میدهند بازی را به پایان برسانند.
حضور ستارههای دنیای فوتبال مانند پله، بابی مور و آردیلس در کنار چهرههای شاخص سینما همچون مایکل کین، ماکس فن سیدو و سیلوستر استالونه بر جذابیت فیلم افزوده است. با وجود سوراخهای داستانی حاصل کار دلنشین و بخصوص شیرینکاریهای پله به یادماندنی است.
● «المپیا» (۱۹۳۶). اولین و شاید بهترین فیلم مستند تاریخ سینما درباره بازیهای المپیک. لنی ریفنشتال فیلمساز محبوب هیتلر مانند «پیروزی اراده» فیلم ۱۹۳۴ خود، رویدادی واقعی را به رویدادی هنری تبدیل میکند و برای این کار بازیهای المپیک ۱۹۳۶ برلین را دستمایه قرار داده است. اینکه «پیروزی اراده» ریفنشتال تبلیغی برای نازیها بود غیرقابل تردید است، اما تبلیغاتی بودن «المپیا» همیشه مورد بحث بوده است.
منبع: خبرگزارى مهر